Ένα παλιό ρητό λέει: κανένας πεθαίνοντας δεν είπε “λυπάμαι που δεν ξόδεψα περισσότερες ώρες στο γραφείο μου.” Αν και όλοι μας γινόμαστε σοφοί μετά τα γεγονότα, θα ήθελες να ξέρεις εκ των προτέρων για το τι θα μετανιώσεις στο τέλος της ζωής σου; Μια μελέτη από δύο καθηγητές της ψυχολογίας θα μπορούσε να σου δώσει μια νύξη που θα σε εκπλήξει. Ο καθηγητής Mike Morrison του University of Illinois at Urbana-Champaign και ο καθηγητής Neal Roese του Kellogg School of Management at Northwestern University in Illinois έκαναν μια τηλεφωνική έρευνα σε 370 Αμερικανούς άνδρες και γυναίκες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της έρευνας, τα άτομα που λυπόνταν για τις σχέσεις τους υπερίσχυσαν αυτών που λυπόνταν για τη μόρφωση ή την καριέρα τους.
Το 18% των ατόμων που έλαβαν μέρος στην έρευνα λυπόνταν για έναν έρωτα του παρελθόντος ή μια σχέση αγάπης που χάλασε και 16% λυπόνταν για τις οικογενειακές σχέσεις τους. Η μόρφωση (13%), καριέρα (12%) και τα οικονομικά (10%) ήταν στη μέση κατηγορία, ενώ ο τρόπος που μεγάλωσαν τα παιδιά και η υγεία ήταν στο 9% και 6% αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει ότι συνολικά το 43% της λύπης έχει να κάνει με σχέσεις (συμπεριλαμβανομένων των παλιών ερωτικών σχέσεων, οικογενειακών σχέσεων και σχέσεων με τα παιδιά), ενώ η λύπη που έχει να κάνει με τη δουλειά (μόρφωση, καριέρα, οικονομικά) συγκεντρώνουν το 35% κατά μέσο όρο.
Έχεις εκπλαγεί; Ίσως δεν θα έπρεπε αν θεωρήσεις ότι με βάση την επιστήμη, οι σχέσεις προσφέρουν πολλά οφέλη στην υγεία μας, όπως μείωση της κατάθλιψης και των καρδιοπαθειών. Επιπλέον, οι φίλοι και η οικογένειές μας μας κάνουν να αισθανόμαστε πιο ευτυχείς και πιο ολοκληρωμένοι. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι “οι άνθρωποι ποθούν δυνατές και σταθερές κοινωνικές σχέσεις και είναι δυστυχείς όταν τις στερούνται. Η λύπη ενσαρκώνει αυτήν την αρχή.”
Ευτυχώς, υπάρχει μια εύκολη λύση για να αποφύγουμε τη λύπη – άσχετα από που προέρχεται. Μπορούμε να ξεκινήσουμε με το να διακρίνουμε τη λύπη σε δύο κατηγορίες: πράγματα που κάναμε και λυπόμαστε γι’ αυτά και πράγματα που δεν κάναμε και λυπόμαστε γι’ αυτό. Αν και η λύπη γι’ αυτά που πράξαμε είναι τόσο κοινή όσο και η λύπη για την απραξία μας, μας είναι πιο δύσκολο να ξεπεράσουμε τη λύπη για την απραξία. Γι’ αυτό μη διστάζεις να ρισκάρεις στην αγάπη, στη δουλειά και γενικά στη ζωή σου!
